خلق و خو سگ بسیار سر سخت و شجاعی است. غالباً نسبت به افراد جدیدی که می بیند
خوش خلق می باشد. با اعضای خانواده رفتار مهربانی دارد اما برای کودکان پیشنهاد نمی
شود. غالباً با سایر حیوانات خانگی کنار می آید اما گاهی اوقات حالت تهاجمی نسبت به
سایر سگها خصوصاً نژادهای شبیه به خودش پیدا می کند. بسیار باهوش است و گاهی اوقات
لجباز می شود. به نظر می آید که بسیاری از رفتارهای انسان گونه را در قالب یک سگ
دارا می باشد. سرسخت و فعال است. در زمان تولگی به جویدن علاقه زیادی دارد بنابراین
باید از اسباب بازیهای مخصوص جویدنی محکم برای او استفاده نمود. از جنگیدن لذت می
برد و دارای فک قدرتمندی است. هرگز نباید در اماکن عمومی از قلاده اش آزاد شود.
بسیار نترس و شجاع است و هیچ ترسی از پریدن از ارتفاع یا را رفتن بر روی خورده شیشه
ندارد. غالباً برای نگهداری در خانواده پیشنهاد نمی شود مگر آنکه تحت آموزشهای سخت
یک فرد با تجربه قرار گرفته باشد.
وزن و ارتفاع وزن در
نرها: (11-17) ک.گ ، در ماده ها: (10-16) ک.گ
ارتفاع در نرها: (36-41) س.م ، در ماده ها: (33-38) س.م
مشکلات سلامتی آب مروارید و سایر بیماریهای حاد چشمی
مانند: HC و PHPV قابل ذکر می باشد. بنابراین باید قبل از خرید از سلامت چشمی توله
و والدین اطمینان حاصل نمود. مانند سایر اعضای تیپ بول ها ، اِستافورد شِر بول
تِریِر نیز دارای مشکل گاز معده می باشد.
شرایط
نگهداری برای نگهداری در آپارنمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز فعالیت
بدنی کافی داشته باشد. اصولاً پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را
برایش فراهم می آورد.
فعالیت بدنی اِستافورد شِر
بول تِریِر دارای استقامت زیادی است و به میزان قابل توجهی به فعالیت بدنی و ورزش
نیاز دارد. باید در اماکن عمومی از قلاده استفاده شود.
طول عمر حدود 10-16 سال.
آراستن موهای
کوتاه و صاف آن برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن روزانه ، شامپو خشک و استحمام
در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. پاک کردن سطح پوست با یک حوله نمدار مناسب
است.
تاریخچه اِستافورد شِر بول تِریِر در قرن 19
میلادی در شهر استافورد انگلستان به وجود آمد. این نژاد حاصل جفتگیری بولداگ با
چندین تریر می باشد. در گذشته در اروپا و خصوصاً آمریکا جهت جنگ با سگها و گاوهای
وحشی مورد استفاده قرار می گرفت. به صاحبی سلطه گر و با تجربه نیاز دارد. نگهبان
خوبی می باشد.
گروه تریرها.
خلق وخو باکسِر سگی شجاع ، باهوش ، خوشحال ، بازیگوش و پر انرژی است. هوشی سرشار
و اشتیاق زیادی به آموختن دارد ، البته گاهی اوقات لجباز می شود. بسیار مهربان و
باوفا نسبت به اعضای خانواده. باکسِر بدلیل رفتار مهربانش با کودکان شهرت دارد. اگر
به خوبی اجتماعی شود رابطه خوبی با سایر سگها و حیوانات خانگی خواهد داشت.
باکسِرهای ماده معمولاً حالت سلطه گری و تهاجمی نسبت به سایر ماده ها دارند. نام
این نژاد از نحوه جنگیدن آن گرفته شده است. در زمان جنگیدن این سگ درست شبیه به
ورزش بوکس و مشت زنی در انسان از پنجه های جلویی خود بهره می گیرد. باکسِر به
همراهی صاحبش نیاز دارد و باید در سنین پایین به او آموخت تا بر روی افراد نپرد.
چراکه این کار مورد علاقه او می باشد. شجاعت و هوشیاریش او را به یک محافط و سگ
پلیس عالی تبدیل کرده است. همچنین دیدبان خوبی است و از ورود مزاحمین همانند بولداگ
جلوگیری می کند.
وزن و ارتفاع وزن در نرها:
(27-32) ک.گ ، در ماده ها: (24-29) ک.گ
ارتفاع در نرها: (56-63) س.م ، در ماده ها: (53-61) س.م
مشکلات سلامتی برخی از بیماریها مانند سرطان ، مشکلات
لگن و صرع قابل ذکر می باشد. برخی از سن 8 سالگی به بعد دچار تومار می شوند که این
بیماری در مقایسه با سایر نژادها بیشتر می باشد. آلرژی ، مشکلات قلبی و مشکل گرفتگی
بینی و خر خر کردن نیز در این نژاد مشاهده می شود. برخی از باکسِرهای سفید ممکن است
ناشنوا باشند.
شرایط نگهداری برای نگهداری در آپارتمان
مناسب می باشد به شرطی که در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده
شود. درداخل خانه فعال است و یک حیاط متوسط می تواند مکان مناسبی برای نگهداریش
باشد. این نژاد خیلی زود احساس سرما می کند و همچنین در هوای گرم برای خنک کردن خود
مشکل دارد.
فعالیت بدنی این نژاد فعال و پر جنب
وجوش به بازی کردن ، کار و پیاده روی های روزانه علاقه دارد. باکسِر همچنین از
آوردن اشیاء پرتاب شده و سایر بازیها لذت می برد.
طول
عمر حدود 11-14 سال .
تعداد توله ها 10-2 توله. معمولاً
6 عدد.
آراستن موهای کوتاه و صاف باکسِر برای آراستن
آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری خصوصاً برای پاک کردن چربیهای
پوست پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد
تاریخچه تاریخچه
این نژاد در قرن16 میلادی از سگهای اروپایی نشعت گرفته است.
باکسِرها عملاً یکی از اعضای خانواده تیپ بولداگ می باشند. همچنین مدارکی وجود دارد
که باکسِر از نتایج سگهای جنگنده قدیمی است که در تبت زندگی می کردند. در واقع این
سگ آلمانی اضافه بر خون بولداگ خصوصیات تریر را نیز دارا می باشد
گروه سگهای کاری.
خلق وخو دارای چشمهای مصمم ، مستدل و عکس العمل های غیر قابل پیش بینی است. در
گذشته به سگ آدمخوار ملقب بود ، دارای طبیعت و خوی پرخاشگر ، مهاجم و سلطه جو است و
تنها برای صاحب خود همراه و دوست خوبی می باشد. پیت بول سگی است جذاب ، بسیار باوفا
و پر محبت نسبت به اعضای خانواده صاحبش. حیوانی مطیع و مشتاق برای خشنود نمودن
صاحبش ، فوق العاده شجاع و باهوش و ایده آل باری نگهبانی همراه با نیرو و قدرت خاص.
مدافع بسیار خوبی نسبت به صاحب و اعضای خانواده وی می باشد تا جایی که حتی برای
دفاع از قلمرو وی تا پای جان می جنگد. در گذشته بدلیل قدرت و مهارت زیادش در جنگیدن
با سایر سگها و دریدن گلوی آنها شهرت زیادی در میان مردم داشت. به هرحال اگر پیت
بول را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب می کنید بهتر است تا از سنین تولگی وی را
اجتماعی کرده و تحت آموزشهای لازم قرار دهید.
وزن
و ارتفاع وزن : (50-10) ک.گ
ارتفاع : (56-46) س.م
مشکلات سلامتی غالباً سگ سر
سخت و سلامتی است اما بعضی از آنها دچار مشکل در مفصل ران ، آب مروارید و نارسایی
قلبی ، حساسیت نسیبت به چمن می شوند.
شرایط
نگهداری برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به مقدار
معینی فعالیت بدنی داشته باشد اما در اماکن عمومی از قلاده استفاده کنید تا از
جنگیدن آنها با سایر سگها جلوگیری بعمل آید. پر جنب و جوش است و آب وهوای گرم را
ترجیح می دهد.
فعالیت بدنی به میزان معقولی به فعالیت
بدنی نیاز دارد.
طول عمر حدود 12 سال.
تعداد توله ها بین 5 تا 10 توله.
آراستن پوشش خارجی صاف و کوتاه پیت بول باری
آراستن ساده است. برس کشیدن منظم و استحمام و یا استفاده از شامپو خشک در مواقع
اضطراری پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد منوسط می باشد.
تاریخچه نشعت گرفته از بول ( وابسته به خانواده بولداگ)
با سگهایی از دسته تریر می باشد. تاریخچه این نژاد بی تردید به دوره جنگ سگها باز
می گردد. قدرت و سرسختی این نژاد در میان سایرین بی همتاست.
گروه سگهای کاری.
خلق و خو سگی است پر انرژی ، دقیق ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، اشرافی و مطیع و در
عین حال مهاجم. هوشیاری ، چاوکی و چالاکی عضلات و رفتار وجود آشکاری است که در چشم
هر بیننده ای جلب توجه می کند. دابِرمَن سگی باوفا است و بیشتر از هر نژادی اثرات
حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. حس شجاعت و کنجکاوی در چشمهای تیره و در
هماهنگی با ویژگیهای بدن کاملاً مشخص است.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: (30-40) ک.گ ، در ماده ها: (30-40) ک.گ
ارتفاع در نرها: (66-71) س.م ، در ماده ها: (61-66) س.م
مشکلات سلامتی غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ،
مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
شرایط نگهداری برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد
به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین
مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دابِرمَن نسبت به سرما حساس است بنابراین در
مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.
فعالیت بدنی دابِرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز
دارد.
طول عمر بالای 13 سال.
آراستن به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
تاریخچه دابِرمَن در سال 1860 در ناحیه آپولدا در آلمان
توسط شخصی بنام لویی دابِرمَن پرورش یافت. اجداد او را نژادهای German Pinscher ،
Rottweiler ، Beauceron ، Grey Hound و English Grey Hound تشکیل می دهند. این نژاد
در سال 1900 برای اولین بار به ثبت رسید.
گروه سگهای
کاری و سگهای نگهبان ، سگهای آموخته با تفنگ.
خلق و خو داگو آرژانتینو سگی است باوفا و مناسب جهت نگهبانی از خانه و خانواده. بازیگوش و مهربان با کودکان. بسیار باهوش و قدرتمند. اگر آموزشی مستمر همراه با رفتاری مهربان داشته باشید می توانید به خوبی آن را آموزش دهید. نژادی است که برای همه کس پیشنهاد نمی شود. بلکه صاحبی نیاز دارد تا به خوبی به او نشان دهد رئیس کیست؟ صاحب او باید با اعتناد به نفس و رفتاری محکم داشته باشد، داگو آرژانتنو به قوانینی نیاز دارد تا از آنها پیروی کند و بایدها و نبایدهایی که برایش وضع شود. زمانی که انسان سگی را بر می گزنید ، جزء گروه آن سگ به حساب می آید و این گروه تنها می تواند یک رهبر داشته باشد. حریم ها مشخص شده اند ، شما و هر انسان دیگری باید مقام بالاتری از سگ داشته باشید. این تنها روشی است که پیرو آن رابطه خوبی بین شما و سگتان برقرار خواهد شد. سگ اگر حس کند که صاحبش بی اراده وضعیت عمل می کند برای تغادل بقای گروهش ، رهبری را به عهده می گیرد ، سرکش می شود و آنگاه است که کنترل او دشوار می گردد. معمولاً رابطه خوبی با سایر سگها ندارد ، اگر از تولگی با سایر حیوانات بزرگ شود می تواند کنار آنها زندگی کند. این ماستیف سفید باید در سنین پایین اجتماعی شود و تحت آموزش قرار گیرد.
وزن و ارتفاع وزن (69-61) کیلوگرم
ارتفاع (45-34) سانتیمتر
مشکلات سلامتی مشکل خاصی گزارش نمی شود. اگر فعالیت بدنی کافی داشته باشد در آپارتمان نیز می تواند زندگی کند. اما یک حیاط متوسط مکان ایده آلی را برایش فراهم می نماید. به خاطر داشته باشید تا در دمای زیر صفر درجه حتماً باید داخل منزل نگهداری شود.
فعالیت بدنی به فعالیت بدنی به حد معینی نیاز دارد. به کوهنوردی و یا پیاده روی بلند مدت روزانه نیازمند است.
طول عمر بین 10 تا 12 سال.
آراستن پوشش خارجی ساده و سفید آن جهت آراستن بسیار آسان می باشد و به برس کشیدن منظم نیاز دارد. ناخنها را کوتاه کنید. بدن این نژاد بو نمی دهد و ریزش موی متوسط دارد.
تاریخچه در سال 1920 میلادی در کشور آرژانتین توسط دکر آنتونیو نورِس مارتیناز و برادش پرورش یافت. آنها نژادی می خواستند که علاوه بر یک سگ همراه و خانوادگی بتواند شکارچی و نگهبان ایده آلی نیز باشد. این نژاد از ترکیب نژادهای Great Pyrenees, Irish Wolfhound, Pointer, Great Dane, Dogue de Bordeaux, Boxer, Spanish Mastiff, Bulldog, Bull Terrier بوجود آمده است. نتیجه سگی است قدرتمند ، شکارچی ، شجاع و همچنین نگهبانی با استقامت. رنگ سفید چهره خشن او را پر رنگ تر می نماید. متأسفانه در گذشته انگلیسی ها در جنگ سگ از داگو آرژانتینو استفاده می کردند . امروزه نیز در جنوب آمریکا و مکانهای دیگر این عمل ناپسند همچنین ادامه دارد. در انگلستان این نژاد می بایست میکروچیپ گذاری شده ، تتو داشته باشد. اجازه صادرات و واردات ندارد. در مکانهای عمومی می باید پوزه بند داشته باشد و صاحب این سگ باید بالای 16 سال سن و دارای بیمه باشد. البته هیچ سگی ذاتاً بد نیست و تنها اوامر و تربیت صاحبش را اجرا می کند.
خلق و خو سالوکی کاملا از صاحب خود اطاعت میکند . نگهبان خوبی است و حالت تهاجمی
ندارد. آرام ، پر محبت و با وفا است و معمولاً با یک نفر خو میگیرد. آموزش و تعالیم
آن باید با حوصله و محبت صورت گیرد و به دلیل داشتن اندام بسیار لاغر باید آن را از
انجام کارهای خشن معاف کرد. برای کودکان پیشنهاد نمی شود. با سایر سگها خصوصاً هم
نژاد خودش به خوبی کنار می آید . خوی این نژاد برای تعقیب و شکار جوندگان و حیوانات
کوچک مساعد می باشد. بنابر این اگر سگ قابل کنترلی می خواهید بهتر است آنرا از سنین
پایینتر تحت آموزش قرار دهید. اصولاً نگهداری پرنده ، خرگوش ، گربه و خوکچه هندی در
کنار سالوکی پیشنهاد نمی شود.
وزن و ارتفاع وزن در
نرها: (30-13) ک.گ ، در ماده ها: (30-13) ک.گ
ارتفاع در نرها: (71-58) س.م ، در ماده ها: (71-58) س.م
مشکلات سلامتی این نژاد به طور ژنتیکی دارای بیماریها
چشمی و سرطان می باشد. سالوکی می تواند دچار آفتاب سوختگی خصوصاً در ناحیه بینی
شود.
شرایط نگهداری برای نگهداری در آپارتمان
توصیه نمی شود. سالوکی برای فعالیتهای روزانه نیاز به فضای آزاد دارد. اما بهتر است
تا در مواقع استراحت جایی داخل خانه که ترجیحا گرم باشد برایش در نظر بگیرید ،
البته فراموش نکنید که گرمای زیاد می تواند آزاردهنده باشد.
فعالیت بدنی سالوکی به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد .
هنگام دویدن خوشحالترین است! و بسیاری از آنها در زمان آزاد بودن گمشده اند و یا در
اثر سانحه کشته شده اند. در سکوت و به آرامی شکار میکند ، هنگامی که چیزی را تعقیب
میکند دیگر هیچ توجهی به قلاده و صاحبش ندارد ، چنانچه در برخی از کشورها رها کردن
آن از قلاده ممنوع می باشد. بهترین ورزش برای آنها دویدن همراه دوچرخه می
باشد.
طول عمر حدود 10-12 سال
آراستن موهای سالوکی برای آراستن بسیار ساده می باشد.
کافی است هر از گاهی آنرا شانه بزنید خصوصاً نواحی را که داری موهای بلندتری است.
داخل گوشها را به طور منظم چک کرده و از تمیزی آن اطمینان حاصل نمایید . ریزش مو در
این نژاد متوسط می باشد.
تاریخچه سالوکی سگ
سلطنتی مصر احتمالا قدیمی ترین نژاد اهلی شده سگها است. وجود آن از سوی برخی از
مورخین از سال ( 329 ق م ) گزارش شده است . دقیقا تصاویری که در آرامگاه مصریان در
دوهزاروصد سال قبل از میلاد و حتی قبل از آن در کاخهای سومریهای قدیم یعنی 6000 ?
7000 سال قبل از میلاد کشف شده اند ، شباهت زیادی به سالوکی دارند. ادعایی وجود
دارد که منظور از کلمه سگ در انجیل همانا سالوکی است. سالوکی شامل تمام نواحی در
امتداد دریای خزر ، خاورمیانه که شامل مصر ، عربستان ، فلسطین ، سوریه ، آناتولی و
ایران می شود.
گروه سگهای تازی.
خلق و خو لابرادوررتريور سگي است با محبت ، مهربان ، دوستداشتني ، هوشيار ،
باوفا و بسيار باهوش و مشتاق براي يادگيري. عاشق بازي كردن خصوصاً در آب و شنا
است. بسيار قابل اعتماد با كودكان و ساير سگها. مشتاق توجه انسانها است و توقع دارد
تا بخشي از خانواده باشد. آموزش دادن به آنها آسان است. ديدبان خوبي است اما به درد
نگهباني نمي خورد. اگر براي مدت طولاني تنها بماند مي تواند دردسر ساز شود. در
مقايسه با Golden Retriever مستقل تر عمل مي كند. از لابرادور به عنوان شكارچي ،
پي كرد ، باز آورنده شكار ، ديدبان ، هميار پليس ، راهنماي نابينايان و جهت رديابي
مواد مخدر استفاده مي شود. معمولاً لابرادورهاي انگليسي آرامتر و ساكت تر از نوع
آمريكايش مي باشد.
وزن و ارتفاع در نرها: 34-27
ك.گ در ماده ها: 32-25 ك.گ. بعضي از نرها تا 45 ك.گ نيز مي رسند.
ارتفاع در نرها: 61-56 س.م در ماده ها: 58-53 س.م
مشکلات سلامتی مشكلات كفل و مچ پا و برخي بيماريهاي چشم قابل ذكر مي
باشد.
شرایط نگهداری براي نگهدراي در آپارتمان
مناسب مي باشد به شرط آنكه در طول روز به اندازه كافي فعاليت بدني داشته باشد. در
داخل خانه پر جنب و جوش است و يك حياط متوسط پيشنهاد مي شود.
فعالیت بدنی لابرادورها سگهاي پر انرژي ، عاشق كار و
بازی اند و به ورزش و فعاليت بدني زياد نياز دارند. اشتهاي بسيار خوبي دارند و بايد
به حد كافي تحرك داشته باشند تا فربه نشوند.
طول
عمر بين 12-10 سال.
آراستن آراستن موهاي كوتاه ،
صاف و مضاعف آن آسان مي باشد. به برس زدن و شانه كشيدن منظم نياز دارد. استحمام و
استفاده از شامپو خشك تنها در مواقع ضروري پيشنهاد مي شود. ريزش مو دراين نژاد
متوسط مي باشد.
تاریخچه لابرادور يكي از
مشهورترين نژادها در آمريكا مي باشد. زادگاه اصيل او Newfoundland است. در سال 1800
توسط كشتيرانها از لابرادور به انگلستان برده شد.
گروه ورزشي ،سگهاي آميخته با تفنگ.